пакандыба́ць
‘пакульгаць, прайсці павольна’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пакандыба́ю | пакандыба́ем | |
| пакандыба́еш | пакандыба́еце | |
| пакандыба́е | пакандыба́юць | |
| Прошлы час | ||
| пакандыба́ў | пакандыба́лі | |
| пакандыба́ла | ||
| пакандыба́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пакандыба́й | пакандыба́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пакандыба́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)