пакавэ́нчыцца
‘папакутаваць, памучыцца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пакавэ́нчуся | пакавэ́нчымся | |
| пакавэ́нчышся | пакавэ́нчыцеся | |
| пакавэ́нчыцца | пакавэ́нчацца | |
| Прошлы час | ||
| пакавэ́нчыўся | пакавэ́нчыліся | |
| пакавэ́нчылася | ||
| пакавэ́нчылася | ||
| Загадны лад | ||
| пакавэ́нчыся | пакавэ́нчыцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пакавэ́нчыўшыся | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)