пайна́чыць

‘змяніць што-небудзь, зрабіць іншым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пайна́чу пайна́чым
2-я ас. пайна́чыш пайна́чыце
3-я ас. пайна́чыць пайна́чаць
Прошлы час
м. пайна́чыў пайна́чылі
ж. пайна́чыла
н. пайна́чыла
Загадны лад
2-я ас. пайна́ч пайна́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час пайна́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)