пазя́біць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазя́блю пазя́бім
2-я ас. пазя́біш пазя́біце
3-я ас. пазя́біць пазя́бяць
Прошлы час
м. пазя́біў пазя́білі
ж. пазя́біла
н. пазя́біла
Загадны лад
2-я ас. пазя́б пазя́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазя́біўшы

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)