пазмацо́ўваны
прыметнік, адносны
| пазмацо́ўваны | пазмацо́ўваная | пазмацо́ўванае | пазмацо́ўваныя | |
| пазмацо́ўванага | пазмацо́ўванай пазмацо́ўванае |
пазмацо́ўванага | пазмацо́ўваных | |
| пазмацо́ўванаму | пазмацо́ўванай | пазмацо́ўванаму | пазмацо́ўваным | |
| пазмацо́ўваны ( пазмацо́ўванага ( |
пазмацо́ўваную | пазмацо́ўванае | пазмацо́ўваныя ( пазмацо́ўваных ( |
|
| пазмацо́ўваным | пазмацо́ўванай пазмацо́ўванаю |
пазмацо́ўваным | пазмацо́ўванымі | |
| пазмацо́ўваным | пазмацо́ўванай | пазмацо́ўваным | пазмацо́ўваных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)