пазе́рыць

‘пазерыць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазе́ру пазе́рым
2-я ас. пазе́рыш пазе́рыце
3-я ас. пазе́рыць пазе́раць
Прошлы час
м. пазе́рыў пазе́рылі
ж. пазе́рыла
н. пазе́рыла
Загадны лад
2-я ас. пазе́р пазе́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазе́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)