пазвіва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| пазвіва́ны | пазвіва́ная | пазвіва́нае | пазвіва́ныя | |
| пазвіва́нага | пазвіва́най пазвіва́нае |
пазвіва́нага | пазвіва́ных | |
| пазвіва́наму | пазвіва́най | пазвіва́наму | пазвіва́ным | |
| пазвіва́ны ( пазвіва́нага ( |
пазвіва́ную | пазвіва́нае | пазвіва́ныя ( пазвіва́ных ( |
|
| пазвіва́ным | пазвіва́най пазвіва́наю |
пазвіва́ным | пазвіва́нымі | |
| пазвіва́ным | пазвіва́най | пазвіва́ным | пазвіва́ных | |
Кароткая форма: пазвіва́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)