пазвя́гаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазвя́гаю пазвя́гаем
2-я ас. пазвя́гаеш пазвя́гаеце
3-я ас. пазвя́гае пазвя́гаюць
Прошлы час
м. пазвя́гаў пазвя́галі
ж. пазвя́гала
н. пазвя́гала
Загадны лад
2-я ас. пазвя́гай пазвя́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазвя́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)