пазво́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазво́жу пазво́зім
2-я ас. пазво́зіш пазво́зіце
3-я ас. пазво́зіць пазво́зяць
Прошлы час
м. пазво́зіў пазво́зілі
ж. пазво́зіла
н. пазво́зіла
Загадны лад
2-я ас. пазво́зь пазво́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазво́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)