пазва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазва́ны пазва́ная пазва́нае пазва́ныя
Р. пазва́нага пазва́най
пазва́нае		 пазва́нага пазва́ных
Д. пазва́наму пазва́най пазва́наму пазва́ным
В. пазва́ны (неадуш.)
пазва́нага (адуш.)		 пазва́ную пазва́нае пазва́ныя (неадуш.)
пазва́ных (адуш.)
Т. пазва́ным пазва́най
пазва́наю		 пазва́ным пазва́нымі
М. пазва́ным пазва́най пазва́ным пазва́ных

Кароткая форма: пазва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)