пазбіва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазбіва́ны пазбіва́ная пазбіва́нае пазбіва́ныя
Р. пазбіва́нага пазбіва́най
пазбіва́нае		 пазбіва́нага пазбіва́ных
Д. пазбіва́наму пазбіва́най пазбіва́наму пазбіва́ным
В. пазбіва́ны (неадуш.)
пазбіва́нага (адуш.)		 пазбіва́ную пазбіва́нае пазбіва́ныя (неадуш.)
пазбіва́ных (адуш.)
Т. пазбіва́ным пазбіва́най
пазбіва́наю		 пазбіва́ным пазбіва́нымі
М. пазбіва́ным пазбіва́най пазбіва́ным пазбіва́ных

Кароткая форма: пазбіва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)