пазбыва́ць

‘пазбываць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пазбыва́ю пазбыва́ем
2-я ас. пазбыва́еш пазбыва́еце
3-я ас. пазбыва́е пазбыва́юць
Прошлы час
м. пазбыва́ў пазбыва́лі
ж. пазбыва́ла
н. пазбыва́ла
Загадны лад
2-я ас. пазбыва́й пазбыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пазбыва́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)