пазачыня́ны
прыметнік, адносны
| пазачыня́ны | пазачыня́ная | пазачыня́нае | пазачыня́ныя | |
| пазачыня́нага | пазачыня́най пазачыня́нае |
пазачыня́нага | пазачыня́ных | |
| пазачыня́наму | пазачыня́най | пазачыня́наму | пазачыня́ным | |
| пазачыня́ны ( пазачыня́нага ( |
пазачыня́ную | пазачыня́нае | пазачыня́ныя ( пазачыня́ных ( |
|
| пазачыня́ным | пазачыня́най пазачыня́наю |
пазачыня́ным | пазачыня́нымі | |
| пазачыня́ным | пазачыня́най | пазачыня́ным | пазачыня́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)