пазакіто́ўваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| пазакіто́ўваны | пазакіто́ўваная | пазакіто́ўванае | пазакіто́ўваныя | |
| пазакіто́ўванага | пазакіто́ўванай пазакіто́ўванае |
пазакіто́ўванага | пазакіто́ўваных | |
| пазакіто́ўванаму | пазакіто́ўванай | пазакіто́ўванаму | пазакіто́ўваным | |
| пазакіто́ўваны ( пазакіто́ўванага ( |
пазакіто́ўваную | пазакіто́ўванае | пазакіто́ўваныя ( пазакіто́ўваных ( |
|
| пазакіто́ўваным | пазакіто́ўванай пазакіто́ўванаю |
пазакіто́ўваным | пазакіто́ўванымі | |
| пазакіто́ўваным | пазакіто́ўванай | пазакіто́ўваным | пазакіто́ўваных | |
Кароткая форма: пазакіто́ўвана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)