пазакіпа́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пазакіпа́е пазакіпа́юць
Прошлы час
м. пазакіпа́ў пазакіпа́лі
ж. пазакіпа́ла
н. пазакіпа́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пазакіпа́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)