пазакі́дваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазакі́дваю пазакі́дваем
2-я ас. пазакі́дваеш пазакі́дваеце
3-я ас. пазакі́двае пазакі́дваюць
Прошлы час
м. пазакі́дваў пазакі́двалі
ж. пазакі́двала
н. пазакі́двала
Загадны лад
2-я ас. пазакі́двай пазакі́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазакі́дваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)