пазакі́дваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазакі́дваны пазакі́дваная пазакі́дванае пазакі́дваныя
Р. пазакі́дванага пазакі́дванай
пазакі́дванае		 пазакі́дванага пазакі́дваных
Д. пазакі́дванаму пазакі́дванай пазакі́дванаму пазакі́дваным
В. пазакі́дваны (неадуш.)
пазакі́дванага (адуш.)		 пазакі́дваную пазакі́дванае пазакі́дваныя (неадуш.)
пазакі́дваных (адуш.)
Т. пазакі́дваным пазакі́дванай
пазакі́дванаю		 пазакі́дваным пазакі́дванымі
М. пазакі́дваным пазакі́дванай пазакі́дваным пазакі́дваных

Кароткая форма: пазакі́двана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)