пазакарко́ўваць

‘пазатыкаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазакарко́ўваю пазакарко́ўваем
2-я ас. пазакарко́ўваеш пазакарко́ўваеце
3-я ас. пазакарко́ўвае пазакарко́ўваюць
Прошлы час
м. пазакарко́ўваў пазакарко́ўвалі
ж. пазакарко́ўвала
н. пазакарко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. пазакарко́ўвай пазакарко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазакарко́ўваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)