пазазацьме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазазацьме́нны пазазацьме́нная пазазацьме́ннае пазазацьме́нныя
Р. пазазацьме́ннага пазазацьме́ннай
пазазацьме́ннае		 пазазацьме́ннага пазазацьме́нных
Д. пазазацьме́ннаму пазазацьме́ннай пазазацьме́ннаму пазазацьме́нным
В. пазазацьме́нны (неадуш.)
пазазацьме́ннага (адуш.)		 пазазацьме́нную пазазацьме́ннае пазазацьме́нныя (неадуш.)
пазазацьме́нных (адуш.)
Т. пазазацьме́нным пазазацьме́ннай
пазазацьме́ннаю		 пазазацьме́нным пазазацьме́ннымі
М. пазазацьме́нным пазазацьме́ннай пазазацьме́нным пазазацьме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)