пазадавальня́ць

‘задаволіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазадавальня́ю пазадавальня́ем
2-я ас. пазадавальня́еш пазадавальня́еце
3-я ас. пазадавальня́е пазадавальня́юць
Прошлы час
м. пазадавальня́ў пазадавальня́лі
ж. пазадавальня́ла
н. пазадавальня́ла
Загадны лад
2-я ас. пазадавальня́й пазадавальня́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазадавальня́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)