пазаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пазаві́к пазавікі́
Р. пазавіка́ пазавіко́ў
Д. пазавіку́ пазавіка́м
В. пазаві́к пазавікі́
Т. пазавіко́м пазавіка́мі
М. пазавіку́ пазавіка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)