пазавіва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазавіва́ю пазавіва́ем
2-я ас. пазавіва́еш пазавіва́еце
3-я ас. пазавіва́е пазавіва́юць
Прошлы час
м. пазавіва́ў пазавіва́лі
ж. пазавіва́ла
н. пазавіва́ла
Загадны лад
2-я ас. пазавіва́й пазавіва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазавіва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)