пазабіва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазабіва́ны пазабіва́ная пазабіва́нае пазабіва́ныя
Р. пазабіва́нага пазабіва́най
пазабіва́нае		 пазабіва́нага пазабіва́ных
Д. пазабіва́наму пазабіва́най пазабіва́наму пазабіва́ным
В. пазабіва́ны (неадуш.)
пазабіва́нага (адуш.)		 пазабіва́ную пазабіва́нае пазабіва́ныя (неадуш.)
пазабіва́ных (адуш.)
Т. пазабіва́ным пазабіва́най
пазабіва́наю		 пазабіва́ным пазабіва́нымі
М. пазабіва́ным пазабіва́най пазабіва́ным пазабіва́ных

Кароткая форма: пазабіва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)