пазабруко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазабруко́ўваю пазабруко́ўваем
2-я ас. пазабруко́ўваеш пазабруко́ўваеце
3-я ас. пазабруко́ўвае пазабруко́ўваюць
Прошлы час
м. пазабруко́ўваў пазабруко́ўвалі
ж. пазабруко́ўвала
н. пазабруко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. пазабруко́ўвай пазабруко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазабруко́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)