пазабараня́ць
‘пазабараняць што-небудзь і без прамога дапаўнення (з інфінітывам)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пазабараня́ю | пазабараня́ем | |
| пазабараня́еш | пазабараня́еце | |
| пазабараня́е | пазабараня́юць | |
| Прошлы час | ||
| пазабараня́ў | пазабараня́лі | |
| пазабараня́ла | ||
| пазабараня́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пазабараня́й | пазабараня́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пазабараня́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)