пажо́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажо́ўчаны пажо́ўчаная пажо́ўчанае пажо́ўчаныя
Р. пажо́ўчанага пажо́ўчанай
пажо́ўчанае		 пажо́ўчанага пажо́ўчаных
Д. пажо́ўчанаму пажо́ўчанай пажо́ўчанаму пажо́ўчаным
В. пажо́ўчаны (неадуш.)
пажо́ўчанага (адуш.)		 пажо́ўчаную пажо́ўчанае пажо́ўчаныя (неадуш.)
пажо́ўчаных (адуш.)
Т. пажо́ўчаным пажо́ўчанай
пажо́ўчанаю		 пажо́ўчаным пажо́ўчанымі
М. пажо́ўчаным пажо́ўчанай пажо́ўчаным пажо́ўчаных

Кароткая форма: пажо́ўчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)