пажо́ўчаны
прыметнік, адносны
| пажо́ўчаны | пажо́ўчаная | пажо́ўчанае | пажо́ўчаныя | |
| пажо́ўчанага | пажо́ўчанай пажо́ўчанае |
пажо́ўчанага | пажо́ўчаных | |
| пажо́ўчанаму | пажо́ўчанай | пажо́ўчанаму | пажо́ўчаным | |
| пажо́ўчаны ( пажо́ўчанага ( |
пажо́ўчаную | пажо́ўчанае | пажо́ўчаныя ( пажо́ўчаных ( |
|
| пажо́ўчаным | пажо́ўчанай пажо́ўчанаю |
пажо́ўчаным | пажо́ўчанымі | |
| пажо́ўчаным | пажо́ўчанай | пажо́ўчаным | пажо́ўчаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)