пажмя́каць
‘пажаваць што-небудзь, чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пажмя́каю | пажмя́каем | |
| пажмя́каеш | пажмя́каеце | |
| пажмя́кае | пажмя́каюць | |
| Прошлы час | ||
| пажмя́каў | пажмя́калі | |
| пажмя́кала | ||
| пажмя́кала | ||
| Загадны лад | ||
| пажмя́кай | пажмя́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пажмя́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)