пажда́ць

‘пачакаць каго-небудзь, чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пажду́ пажджо́м
2-я ас. пажджэ́ш пажджаце́
3-я ас. пажджэ́ пажду́ць
Прошлы час
м. пажда́ў пажда́лі
ж. пажда́ла
н. пажда́ла
Загадны лад
2-я ас. пажджы́ пажджы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пажда́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)