пажвірава́ць

‘пасыпаць жвірам што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пажвіру́ю пажвіру́ем
2-я ас. пажвіру́еш пажвіру́еце
3-я ас. пажвіру́е пажвіру́юць
Прошлы час
м. пажвірава́ў пажвірава́лі
ж. пажвірава́ла
н. пажвірава́ла
Загадны лад
2-я ас. пажвіру́й пажвіру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пажвіру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)