пажвя́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пажвя́каю пажвя́каем
2-я ас. пажвя́каеш пажвя́каеце
3-я ас. пажвя́кае пажвя́каюць
Прошлы час
м. пажвя́каў пажвя́калі
ж. пажвя́кала
н. пажвя́кала
Дзеепрыслоўе
прош. час пажвя́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)