пажаўці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пажаўчу́ пажо́ўцім
2-я ас. пажо́ўціш пажо́ўціце
3-я ас. пажо́ўціць пажо́ўцяць
Прошлы час
м. пажаўці́ў пажаўці́лі
ж. пажаўці́ла
н. пажаўці́ла
Загадны лад
2-я ас. пажаўці́ пажаўці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пажаўці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)