пажаўце́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пажаўце́ю | пажаўце́ем | |
пажаўце́еш | пажаўце́еце | |
пажаўце́е | пажаўце́юць | |
Прошлы час | ||
пажаўце́ў | пажаўце́лі | |
пажаўце́ла | ||
пажаўце́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
пажаўце́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)