пажава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пажую́ пажуё́м
2-я ас. пажуе́ш пажуяце́
пажуе́це
3-я ас. пажуе́ пажую́ць
Прошлы час
м. пажава́ў пажава́лі
ж. пажава́ла
н. пажава́ла
Загадны лад
2-я ас. пажу́й пажу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пажава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)