пае́нчыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пае́нчу | пае́нчым | |
пае́нчыш | пае́нчыце | |
пае́нчыць | пае́нчаць | |
Прошлы час | ||
пае́нчыў | пае́нчылі | |
пае́нчыла | ||
пае́нчыла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
пае́нчыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)