пае́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пае́нчуся пае́нчымся
2-я ас. пае́нчышся пае́нчыцеся
3-я ас. пае́нчыцца пае́нчацца
Прошлы час
м. пае́нчыўся пае́нчыліся
ж. пае́нчылася
н. пае́нчылася
Загадны лад
2-я ас. пае́нчыся пае́нчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пае́нчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)