паенакапле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
паенакапле́нне | |
паенакапле́ння | |
паенакапле́нню | |
паенакапле́нне | |
паенакапле́ннем | |
паенакапле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)