пад’язны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пад’язны́ пад’язна́я пад’язно́е пад’язны́я
Р. пад’язно́га пад’язно́й
пад’язно́е
пад’язно́га пад’язны́х
Д. пад’язно́му пад’язно́й пад’язно́му пад’язны́м
В. пад’язны́ (неадуш.)
пад’язно́га (адуш.)
пад’язну́ю пад’язно́е пад’язны́я (неадуш.)
пад’язны́х (адуш.)
Т. пад’язны́м пад’язно́й
пад’язно́ю
пад’язны́м пад’язны́мі
М. пад’язны́м пад’язно́й пад’язны́м пад’язны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)