пад’язны́
прыметнік, адносны
| пад’язны́ | пад’язна́я | пад’язно́е | пад’язны́я | |
| пад’язно́га | пад’язно́й пад’язно́е |
пад’язно́га | пад’язны́х | |
| пад’язно́му | пад’язно́й | пад’язно́му | пад’язны́м | |
| пад’язны́ ( пад’язно́га ( |
пад’язну́ю | пад’язно́е | пад’язны́я ( пад’язны́х ( |
|
| пад’язны́м | пад’язно́й пад’язно́ю |
пад’язны́м | пад’язны́мі | |
| пад’язны́м | пад’язно́й | пад’язны́м | пад’язны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)