падыхо́дзячы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
падыхо́дзячы | падыхо́дзячая | падыхо́дзячае | падыхо́дзячыя | |
падыхо́дзячага | падыхо́дзячай падыхо́дзячае |
падыхо́дзячага | падыхо́дзячых | |
падыхо́дзячаму | падыхо́дзячай | падыхо́дзячаму | падыхо́дзячым | |
падыхо́дзячы падыхо́дзячага |
падыхо́дзячую | падыхо́дзячае | падыхо́дзячыя | |
падыхо́дзячым | падыхо́дзячай падыхо́дзячаю |
падыхо́дзячым | падыхо́дзячымі | |
падыхо́дзячым | падыхо́дзячай | падыхо́дзячым | падыхо́дзячых |
Кароткая форма: падыхо́дзяча.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)