падшпільны́
прыметнік, адносны
| падшпільны́ | падшпільна́я | падшпільно́е | падшпільны́я | |
| падшпільно́га | падшпільно́й падшпільно́е |
падшпільно́га | падшпільны́х | |
| падшпільно́му | падшпільно́й | падшпільно́му | падшпільны́м | |
| падшпільны́ ( падшпільно́га ( |
падшпільну́ю | падшпільно́е | падшпільны́я ( падшпільны́х ( |
|
| падшпільны́м | падшпільно́й падшпільно́ю |
падшпільны́м | падшпільны́мі | |
| падшпільны́м | падшпільно́й | падшпільны́м | падшпільны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)