падця́міць

‘заўважыць, прымеціць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падця́млю падця́мім
2-я ас. падця́міш падця́міце
3-я ас. падця́міць падця́мяць
Прошлы час
м. падця́міў падця́мілі
ж. падця́міла
н. падця́міла
Загадны лад
2-я ас. падця́м падця́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час падця́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)