падумо́ўваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падумо́ўваю падумо́ўваем
2-я ас. падумо́ўваеш падумо́ўваеце
3-я ас. падумо́ўвае падумо́ўваюць
Прошлы час
м. падумо́ўваў падумо́ўвалі
ж. падумо́ўвала
н. падумо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. падумо́ўвай падумо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падумо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)