падубе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падубе́ю падубе́ем
2-я ас. падубе́еш падубе́еце
3-я ас. падубе́е падубе́юць
Прошлы час
м. падубе́ў падубе́лі
ж. падубе́ла
н. падубе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час падубе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)