па́дуб

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́дуб па́дубы
Р. па́дуба па́дубаў
Д. па́дубу па́дубам
В. па́дуб па́дубы
Т. па́дубам па́дубамі
М. па́дубе па́дубах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)