падсмы́кваць

‘крывіць твар, рысы твару каго-небудзь (яго пасмыквала); рабіць сутаргавыя рухі чым-небудзь (падсмыкваць нагамі); час ад часу трэсці, тузаць за што-небудзь (падсмыкваць за рукаў)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падсмы́кваю падсмы́кваем
2-я ас. падсмы́кваеш падсмы́кваеце
3-я ас. падсмы́квае падсмы́кваюць
Прошлы час
м. падсмы́кваў падсмы́квалі
ж. падсмы́квала
н. падсмы́квала
Загадны лад
2-я ас. падсмы́квай падсмы́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падсмы́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)