падрыўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падрыўні́к падрыўнікі́
Р. падрыўніка́ падрыўніко́ў
Д. падрыўніку́ падрыўніка́м
В. падрыўніка́ падрыўніко́ў
Т. падрыўніко́м падрыўніка́мі
М. падрыўніку́ падрыўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)