падрыва́льнік
‘асоба і прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| падрыва́льнік | падрыва́льнікі | |
| падрыва́льніка | падрыва́льнікаў | |
| падрыва́льніку | падрыва́льнікам | |
| падрыва́льнік | падрыва́льнікі | |
| падрыва́льнікам | падрыва́льнікамі | |
| падрыва́льніку | падрыва́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)