падрулява́ць

‘кіруючы рулём, пад'ехаць да чаго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падрулю́ю падрулю́ем
2-я ас. падрулю́еш падрулю́еце
3-я ас. падрулю́е падрулю́юць
Прошлы час
м. падрулява́ў падрулява́лі
ж. падрулява́ла
н. падрулява́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час падрулява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)