падпра́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падпра́жу падпра́жым
2-я ас. падпра́жыш падпра́жыце
3-я ас. падпра́жыць падпра́жаць
Прошлы час
м. падпра́жыў падпра́жылі
ж. падпра́жыла
н. падпра́жыла
Загадны лад
2-я ас. падпра́ж падпра́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час падпра́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)