падо́ўжыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падо́ўжу падо́ўжым
2-я ас. падо́ўжыш падо́ўжыце
3-я ас. падо́ўжыць падо́ўжаць
Прошлы час
м. падо́ўжыў падо́ўжылі
ж. падо́ўжыла
н. падо́ўжыла
Дзеепрыслоўе
прош. час падо́ўжыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)